Sözlük ve diğer kaynaklar iletişim için birçok farklı anlamlar sıralamaktır: Şartları göz önüne getirin: Bildirme ve göndermenin bir sanatı ya da unsuru… aktarılan unsurlar ya da bilgiler… not ya da bir diğer yazılı bilgilendirme örneği… fikir ve düşüncelerin değiştirilmesi: dil, mimik ya da jest gibi ortak semboller sistemiyle düşüncelerin kişiler arasında aktarımının gerçekleştiği süreç… Konuşarak ya da yazarak içerisinde düşüncelerin etkili bir biçimde ifade edilmesiyle ve karşılıklı değişimiyle ilgilenen sanat… Bizim asıl amacımız için, şimdilik şu tanımı kullanalım: “ İletişim, bilginin karşılıklı değişimidir ve etkili araçlarla anlaşma sağlamasıdır.”
Bu söylediğimizin etkili olabilmesi için, iletişimin mutlaka karşılıklı bir anlaşmayı sağlıyor olması gerekir. İki yönlü bir diyalogumuz olmadıkça bir iletişimden söz edilemez. Bir bilgi vermek yeterli değildir; çünkü bir insanın işitiyor olması onun anlıyor olması anlamına gelmeyebilir. Örneğin, bir eğitici elindeki bir ders planını bir sınıf dolusu eğitilene okuyor. Bu bir iletişim midir? Elbette değildir, ancak hepimiz büyük sıklıkla aynı şeyi yaparken buluyoruz kendimizi. Tek yönlü iletişim, iletişim değildir!
İletişim tanımımızı “eklili araçlarla” sözcüklerini kullanarak yapmıştık. Diğer bir deyişle, iletişim vücut dilini de kapsamaktadır. Anladığınız gibi iletişim konuşma, yazma, işitme ya da görmeyi içermektedir. Eğitici olarak vaktimizin birçoğunu sözlü iletişim kurarak geçirirken, çoğu zaman tekbir kelime bile sarf etmeden iletişim kurmuş olabiliyoruz. Aslında, vücut dilimiz çok daha sesli ve etkileyici konuştuğumuz da, konuşulan ya da yazılan sözcük de çok daha etkin olacaktır.
Örneğin, okutmanlık yapan bir eğitmen bir şekilde iletişim kuruyordur. Aynı şekilde, işe yeni alınmış bir eleman, eğitim programınızda, endişeli endişeli yakasıyla oynarken de, iletişim kurmaktadır. Kısacası biz eğiticiler olarak herzaman iletişim kurmaktayız.
Kaynak: www.humansorucefocus.com
