Birinci kuşağın iş dünyasından çekilme oranının artacağı yakın gelecekte dahi ciddi sorun olacağı da bir gerçek. Türkiye’deki aile şirketlerinin, en azından büyük veya orta ölçekli olanların hızlı önlem almalarında yarar var. Yoksa ikinci, üçüncü ve dördüncü kuşaklara giderken, şirketlerin ayakta kalma oranları da azalacak. Örneğin, ABD’de, Dr. George S. Vozikis tarafından bin 143 aile şirketi tarafından yapılan araştırma, dördüncü kuşağa devreden şirket sayısının azaldığını ortaya koyuyor. ABD’de bu oran, yüzde 4.8 düzeyindeymiş. Beşinci kuşakta ise 1.2’ye geriliyor.
Gelecek 5 yılda emekliye ayrılacak CEO’lardan sadece yüzde 58’i bir veliaht seçmiş geri kalan yüzde 42’nin hiçbir planı yok. Araştırmaya katılan aile şirket CEO’larının yüzde 14.3’ü ‘emekli olma’ olasılığı aklından bile geçmiyor. ‘Ben asla ölmeyeceğim’ diye düşünüyor.
Kurucuların önemli bölümü, ‘İş bireyseldir, benimle birlikte vardır’ yaklaşımını benimsiyor. Bu da sonraki kuşaklarda işi tehlikeye düşürüyor.
Kaynak: M. Rauf Ateş’in Şirket Doktoru adlı kitabı
