İki kişi teker teker yerinden kımıldatamayacakları bir taşı yuvarlamak için işbirliği ettiklerinde, yönetimin temel öğeleri ortaya çıkar. Bu basit işte, yönetim denen uğraşının iki temel özelliğinin bulunduğu görülmektedir. Gerçekten, burada önce bir amaç -taşın götürülmesi- ve sonra işbirliğine dayanan eylem, yani başka türlü yapılamayacak olan bir işi gerçekleştirme üzere birden çok kişinin güçlerini birleştirmesi vardır. En geniş anlamda yönetim, ortak amaçları gerçekleştirmek için işbirliği eden insan kümelerinin eylemleri olarak tanımlanabilir.
Yönetimi, işbirliğine dayanan küme davranışı olarak tanımlayabiliriz. Yönetim deyimi, daha dar anlamda, işbirliği ederek çalışan çeşitli kümelerde ortaklaşa bulunan ve ne güdülen amaçlara, ne de bu amaçları gerçekleştirmek için kullanılan belirli teknolojik yöntemlere bağlı olmayan davranış biçimlerini anlatmak için kullanılır.
Örneğin, kayayı yuvarlayan iki insan, amaçlarını gerçekleştirirken çeşitli yöntemlerden yararlanabilirler. Kayayı belirli bir biçimde itip devirebilir, bir sığırı ya da demir parçasını kaldıraç olarak kullanabilirler. İp bağlayıp en yakin ağaca tutturacakları bir makaradan yararlanabilirler. Kayayı balyozlarla kırıp parçalarını taşıyabilirler. Görülüyor ki bir kayayı taşımanın çeşitli yolları vardır.
Bununla birlikte, dar anlamda alınan yönetim, temelde seçilecek teknolojik yöntemlerle değil yöntemin nasıl saptandığı, taşı götüren iki insanın nasıl seçildiği ve işin başarılmasında işbirliğine nasıl iteklendirildiği, aralarında işin nasıl bölündüğü, her birinin kendi belirli işinin bütün içindeki yerini ve yapılış biçimini nasıl öğrendiği, her birinin harcadığı çabanın başkasının çabasıyla nasıl uyumlu kılındığı gibi sorunlarla ilgilenir.
Dar anlamda yönetim şeklini, bir başka deyişle örgütler içinde birlikte çalışan insanların ortak davranış biçimleri oluşturacaktır.
Kaynak: www.yonetim.sayfasi.com
